Πεδινή πέρδικα

Η πεδινή πέρδικα (Perdix-perdix)

Γενικά

Η πεδινή πέρδικα είναι ένα ενδημικό είδος με αρκετά ευρεία εξάπλωση. Στην Ελλάδα η εξάπλωση της κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα κάλυπτε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα εκτός από την Πελοπόννησο. Τον 20ο αιώνα και κυρίως από το 1950 και μετά επήλθε δραστική μείωση των πληθυσμών της και τώρα πλέον η εξάπλωσή της έχει περιοριστεί στη βόρεια Ελλάδα.Σήμερα εξαπλώνεται από τη Β.  Θεσσαλία και τη Ν.Δ. Μακεδονία μέχρι και τη Θράκη. Υπάρχουν λίγες πληροφορίες σχετικά με την οικολογία της πεδινής πέρδικας στην Ελλάδα. Γενικά προτιμάει καλλιεργήσιμες εκτάσεις, όχι όμως εντατικής μορφής, συμπεριλαμβανομένων ενός μωσαϊκού από φυσικούς φράχτες και θάμνους. Είναι είδος των χαμηλών περιοχών και συνήθως δεν απαντάται σε υψόμετρο πάνω από 600 μέτρα. Στον ελλαδικό χώρο απαντώνται πληθυσμοί του είδους και σε υψόμετρα άνω των 700 μέτρων. Έχουν καταγραφεί πληθυσμοί πεδινής πέρδικας σε υψόμετρα άνω των 1300μ στην κεντρική Μακεδονία και μέχρι στα 2000 μέτρα υψόμετρο στη δυτική Μακεδονία και Βόρεια της Ηπείρου. Στην Ελλάδα η πεδινή πέρδικα ανήκει στον κατάλογο των θηρεύσιμων ειδών. Το κυνήγι της όμως απαγορεύεται με τη  ρυθμιστική απόφαση θήρας κάθε έτους από το 1982 μέχρι σήμερα.